Nie mam co robić, bÓ.

Jak się tego piknego dnia okazało, kicia strzygła uszami nie z przerażenia, ale w rytm muzyki. A drugi kotek położył się tuż pod głośnikiem i zasnął podczas wybitnie hardcorowej piosenki. Aż poczułam się dziwnie normalna. (Czyli to najlepszy pomysł na ewakuację.)
A gdy Brysia postanowiła zabrać się w końcu z NNM okazało się, że szatana nie ma na manga-lib. Klasyka. A zanim zdążyłam poszukać go gdzie indziej, to mi się odechciało, o.
Jeśli fandemonium będzie działać coraz wolniej, to sobie moją genialną główkę odstrzelę. Albo napiszę depresyjnego fanficka. (Tyle że wiem, ze mi depresyjne rzeczy nie wychodzą, i pewnie w połowie wyjdzie z tego jakaś porąbana komedia z ilością dramatyzmu rodem z VK.)
Tuż pod polem, gdzie pisze się posta są przykładowe etykietki, zawsze te same: skutery, wakacje, jesień. Oczywiście, właśnie zmarnowałam około 5 min gapiąc się na ten drugi wyraz z durnym uśmiechem na twarzy.
I znów mam ochotę pobiegać w to i we wte po domu. Jestem tylko za leniwa, by wstać, a i pewnie rodzice nie za dobrze by to przyjęli.
Mój własny pies o mało co mnie dzisiaj nie zadusił. Leżałam sobie w łóżeczku (i udawałam, że to wale nie ja popsułam pilot od telewizora) gdy nagle ta... ta BESTIA wpakowała się tuz obok mnie, i jeszcze zarzuciła łbem prosto na mnie, tak, że ona wygodnie rozłożyła się na łóżku, a ja musiałam ratować się schowaniem pod kołdrę, bo by mnie Daisy całą obśliniła. Nie wiem jakim cudem, ale i tak to jej się udało. (Przez kołdrę. A myślałam, że to ja w tym domu jestem cudotwórcą.)
A potem moja kochana mamusia zaczęła ściągać ze mnie moją ochronę przed światem, przez co łebsko mojego "małego" bernardynka razem z całą śliną wylądowało na mojej bluzce.
Och, i ochlapał mnie tir. Stałam trzy metry od krawężnika, a i tak skończyłam ochlapana po kaptur.